Грузияны аралап жүргенде мен қабылдау емтиханына арналған суреттерімді танысқан адамдарға тарататынмын. Сол күні суретті Тбилисидегі Мазниашвили көшесіндегі жерқойма иелеріне бір-екеуін алсын деп апарып бергенмін
Бір қызығы суретті алай да былай да қарап отырып олар «суратэй» немесе «сурати» дегенге ұқсас нәрселерді айтты, маған бұл сөз тым жақын сияқты көрінді. Содан мен әпкелерімнен оның мағынасы сурет немесе фото дегенге келе ме деп сұрадым, олар иә, иә деп қуанды («сурет» — қаз. “фотография/сурет” — Å). Үйге қайтып бара жатып мен жоғарыға қарадым да, жасыл желектің арасынан шығып тұрған қолды көрдім. Мұндай сәтті (кадрды) жіберіп алмау керек деп шештім. (Мұндай сәтті жіберіп алсам, өкінішті болар еді.)